“โรคหัวใจ”

ข้างในทรวงอกของฉันมีบางอย่างที่ผิดปกติ

ระยะหลังมานี้มันเจ็บแปลบบ่อยครั้งจนแทบเป็นเรื่องปกติ

สัญญาณ? หรือมันจะเป็นสัญญาณอันตรายบ่งชี้

เอ๊ะ!? หรือว่านี่เป็นอาการหนึ่งของโรคหัวใจ?

อ๊ะ! ขณะนี้อาการมันกำเริบหนักขึ้นมาอีกแล้ว

ความเจ็บปวดมันทวีความรุนแรง อึดอัด ปวดเร่า

หะ... หะ... หาย... หายใจ... หายใจติดขัด

ปวด! ปวด! ปวด! ปวดหัวใจเป็นยิ่งนัก

ฉันยังหนุ่ม กายกำยำ ถูกโรคหัวใจโจมตีได้อย่างไร ฉันไม่เข้าใจ?

ฉันกำลังจะตาย!?

รวบรวมพละกำลังเท่าที่เหลือ โซซัดโซเซควานหาโทรศัพท์มือถือ

หวังจะเรียกหาหน่วยแพทย์ฉุกเฉินให้ช่วยยื้อชีวิต

หวังอยากรอด หวังอยากจะใช้ชีวิตให้คุ้มค่าต่อไปอีกสักนิด

ชีวิต! ชีวิต! ชีวิต!

โอ...เพิ่งจะซาบซึ้งถึงคำคำนี้ก็ในยามที่จะสูญเสียมัน

ระยำ! โทร.ออกไม่ได้

โทร.ไปหาใครก็ไม่ได้

ยังไม่ได้เติมเงินใส่โทรศัพท์มือถือ

ไม่นะ! ไม่! ไม่! ไม่! หรือว่านี่ฉันจะต้องตายแล้วจริงจริง

เอาวะ! ถึงอย่างไรก็ต้องตาย

วาระสุดท้ายขอกระทำระห่ำสักอย่างเถิด

เห็นมีดคัตเตอร์คมกริบวางอยู่บนโต๊ะเครื่องเขียน

ฉันจักใช้มันนี่แหละกรีดลงบนทรวงอก

เพื่อขอพิสูจน์ดูหัวใจตนสักครั้ง ก่อนตาย

ฉึก! เสียงมีดจิ้มทะลุเนื้อหน้าอก

ฉัวะ! เสียงมีดบรรจงกรีด บรรจงลากลงตรงเนื้อหน้าอก

ซึ่ก! ซึ่ก! คว่าก! เสียงเนื้อหน้าอก ถูกแหวก ถูกแหกออก

แก่กๆ! แก๊กๆ! เป๊าะ! เสียงเคาะเลาะหักกระดูกทรวงอกออก

ตุบๆ! ตุบๆ! เสียงของหัวใจเต้น เห็นหัวใจของตัวเองกำลังเต้น

โอ...เพิ่งจะได้เห็นหัวใจของตัวเองอย่างแท้จริงก็ในวันนี้

ความเจ็บปวดรึ?

ความเจ็บแปลบรึ?

ความกลัวตายรึ?

มันค่อยค่อยจางหายไป

การได้เห็นหัวใจของตัวเองนั่นคือวิธีการรักษา ฉันเพิ่งค้นพบวิธี

นับตั้งแต่นี้

ฉันจะแหวกหน้าอกของตัวเองเอาไว้เช่นนี้ตลอดเวลา

เพื่อจะได้เห็นหัวใจของตัวเองได้ตลอดเวลา

และไม่ต้องกลัวว่าจะไม่มีใครเห็นใจฉันอีกต่อไป...

*********