‘เกอิชา’ ศิลปินหรือหญิงงามเมืองชั้นสูง

โดย ASTV ผู้จัดการออนไลน์ 4 มีนาคม 2547

เชื่อหรือไม่ว่า เกอิชา รุ่นแรก เป็นชายแท้ ผู้สร้างสรรค์ความบันเทิง ทั้งเล่นดนตรี เต้นระบำ เล่นตลก เริ่มต้นเมื่อราว ค.ศ.1600 ในสมัยโชกุน ก่อนที่จะแปลเป็นเกอิชาหญิง อาชีพหนึ่งที่ถูกซ่อนเร้นในดินแดนซากุระ กว่า 400 ปี

ค้นหาคำตอบว่า เกอิชา คือโสเภณีชั้นสูง หรือ เธอคือผู้เชี่ยวชาญทางด้านศิลปะชั้นสูงทุกแขนงของญี่ปุ่น เป็นผู้อนุรักษ์ขนบธรรมเนียมประเพณีของชาวญี่ปุ่น และเป็นสายใยสุดท้ายที่เชื่อมระหว่างอดีตกับปัจจุบัน จะได้ถูกเปิดเผยโดยทีมงาน บีบีซี เป็นสารคดี เกอิชา ชุดเดียวและชุดแรกของโลก ที่จะนำเสนอผ่านสายตาคุณในรายการแดนสนธยา เริ่มวันจันทร์ที่ 8 มีนาคม 2547 ซึ่งเป็นวันสตรีโลก จนถึงวันศุกร์ที่ 12 มีนาคม 2547 ตั้งแต่เวลา 18.30-29.00 น. ทางโมเดิร์นไนน์ ทีวี


 การเป็น ‘เกอิชา’ ต้องได้รับการฝึกฝนเป็นเวลาถึง 5 ปี เพื่อฝึกการร่ายรำแบบโบราณ การเล่นดนตรีซาทิเว็ง แบบโบราณ รวมถึงความรื่นรมย์แบบโบราณ และฝึกทักษะในการสร้างเสน่ห์ และดูแลเอาใจใส่ผู้ชาย อีกทั้งยังต้องเป็นผู้รักษาความลับปิดปากเงียบสนิท ซึ่งเป็นกฎข้อแรกของเกอิชา หากเมื่อไหร่แพร่งพรายจากห้องสี่เหลี่ยม ก็ไม่ต่างจากการการเป็นโสเภณี

เกอิชาสามารถให้ความบันเทิงแก่ลูกค้าคนอื่นๆ แต่จะมีเพศสัมพันธ์กันดันนะ หรือผู้อุปถัมภ์ของเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น นอกจากนี้เกอิชาจะ คาดโอบิ หรือผ้าคาดเอว โดยผูกเงื่อนไว้ข้างหลัง แต่โสเภณีจะผูกเงื่อนไว้ขางหน้า เพราะจะต้องถอดเข้าถอดออกตลอดทั้งคืน และไม่มีคนช่วยผูกโอบิให้ทุกครั้ง รวมถึงการประดับตกแต่งทรงผมที่เรียบง่ายกว่า

การแต่งหน้าและการแต่งตัวของเกอิชาจะต้องแต่งหน้าให้ดูหนาเตอะเหมือนสวมหน้ากาก ดูเร้นลับ รอการเปิดเผย ทาริมฝีปากครึ่งเดียวเพื่อให้ดูคล้ายการเชื้อเชิญ มีการเผยให้เห็นไรผมเล็กน้อย เพื่อให้ดูเด่นขึ้น น่าค้นหา สมบัติที่มีค่าที่สุดของเกอิชา คือ ชุดกิโมโน ซึ่งมีมูลค่าไม่ต่ำกว่าชุดละหลายพันดอลล่าร์ ผลิตจากผ้าไหมชั้นดี เกอิชาที่โด่งดังต้องมีไม่ต่ำกว่า 2 โหล

การเลือกใส่กิโมโนเป็นไปตามประเพณีนิยม สีดำ หมายถึง การเริ่มต้นปีใหม่ และโอกาสสำคัญต่างๆ สีชมพู ปักลวดลายดอกไม้ สำหรับฤดูร้อน สีส้ม ลายใบเมเปิ้ลญี่ปุ่น สำหรับฤดูใบไม้ร่วง และสีเขียว สำหรับฤดูหนาว เกอิชาจะไม่สวมชุดชั้นใน เพื่อป้องกันการเกี่ยวรั้งชุดไหมของเธอ และจะคาดโอบิเป็นผ้าไหมคาดเอว ให้ดูหลังตรง สง่า ต้องสวมเกี๊ยะไม้สูง เพื่อที่ชายกิโมโนจะได้ไม่ลากพื้น และฝึกก้าวเดินสั้นๆ นุ่มนวล ปลายเท้าต้องหันเข้าหากัน สำหรับค่าตอบแทน เกอิชาจะได้รับค่าตอบแทนถึงชั่วโมงละ 550 ดอลล่าร์ ถ้าลูกค้าพอใจ

ปัจจุบันนี้เมื่อทุกอย่างเปลี่ยนไป สังคมญี่ปุ่นได้รับอาระยะธรรมตะวันตกเข้ามามากขึ้น สำนักเกอิชาต้องปิดตัวลง นักเที่ยวนิยมไปเที่ยวตามบาร์มากขึ้น แม้แต่สำนักเกอิชาในโตเกียว ยังต้องหันมาเปิดบาร์สมัยใหม่ อีกทั้งทัศนคติ รสนิยมของผู้ชายเปลี่ยนแปลงไป คุณหนุ่มรุ่นใหม่เริ่มไม่รู้จักเกอิชา พวกเขาไม่รู้ว่าเกอิชาทำอะไร และควรทำยังไงกับพวกเธอ เหลือเพียงแต่คนรุ่นเก่าที่ยังรำลึกถึงอดีต 


แต่ที่โตเกียวยังคงมีสำนักเกอิชาที่พิเศษสุดของญี่ปุ่น สำหรับคอยรับรองผู้บริหาร และนักการเมือง ที่มีชื่อเสียงที่สุด ได้แก่ เกอิชาจากชิมบาชิ(Shimbashi) ซึ่งเกอิชาทุกคนจะได้รับการฝึกฝนอย่างดีภายใต้การฝึกสอนของครูผู้เชี่ยวชาญ โดยเกอิชาทุกคนจะต้องฝึกอย่างหนัก ต้องยึดมั่นในกฎระเบียบอย่างเคร่งครัด และดูแลลูกค้าเป็นอย่างดี เพื่อที่พวกเขาจะได้กลับมาอีก 

ปัจจุบันเกอิชาเป็นเหมือนสายใยสุดท้ายที่เชื่อมโยงระหว่างอดีตกับปัจจุบัน ชาวญี่ปุ่นนับเป็นผู้หวงแหนสิ่งที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรม และเกอิชา คือมรดกทางวัฒนธรรมอันโดดเด่น พวกเธอยังคงอยู่ต่อไป ตราบเท่าที่ยังมีเกอิชาอยู่ได้ คิดว่าน่าเสียดาย ถ้ามันต้องหมดไป 

แต่ก็นั่นแหล่ะ ไม่ว่าสังคมหรือทุกสิ่งจะเปลี่ยนไป เรื่องอนาคตของเกอิชา ใครจะรู้

Views: 823

Reply to This

Replies to This Discussion

เกอิแปลว่าศิลปะ ชาแปลว่าบุคคล เกอิชาแปลว่า ศิลปินหรือศิลปะที่เดือนได้ ว้าววววว!!!อยากไปโดนดูในกิโอนเร็วๆจัง

RSS

© 2009-2024   PORTFOLIOS*NET by CreativeMOVE.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Terms of Service