(*) For English please scroll down

นิทรรศการจิตรกรรม “ความทรงจำ” โดย อังกฤษ อัจฉริยโสภณ

วันที่ 7 มิถุนายน ถึงวันที่ 7 กรกฎาคม 2556 ที่ RMA Gallery

ทะเลสงบ ท้องฟ้ากำลังค่อยๆหรี่แสงลง นั่งมองไปยังทิศตะวันตก เวลามองไปที่ทะเลเหมือนไร้เวลา โดยเฉพาะทะเลตอนกลางคืน คำถามเกี่ยวกับความลึกลับของชีวิตตกลงมาเป็นห่าฝนที่ไม่มีใครมองเห็น ที่นี่ดูไม่เหมือนที่ไหนๆเลย เส้นขอบฟ้าตัดสีดำลึกลับตัดกับท้องฟ้าสีเงินสุดท้ายสะท้อนเมฆนั้นไม่มีอยู่จริง ทะเลกับท้องฟ้าไม่เคยบรรจบกันที่ใดในโลกแต่อยู่ขนานกันไปในทุกๆที่

ทุ่งหญ้าหางหมาในฤดูแล้งโบกพัดเมล็ดหญ้าปลิวตามแรงลม กิ่งไผ่โผเอนไปในทิศเดียวกันชั่วประเดี๋ยว เสียงลมลอดกอไผ่หวีดหวิวจนแดดร้อนน่ารื่นรมย์ สายตาจับจ้องความเปลี่ยนแปลงภายนอก แต่จิตใจกลับเฝ้าสังเกตความเปลี่ยนแปลงของจิตใจเอง แต่ละขณะลมหายใจ

มีภาพผ่านตานับไม่ถ้วน แต่มีเพียงบางภาพเท่านั้นที่ติดตาตอกตรึงอยู่ในความทรงจำซึ่งยากจะอธิบาย ผมวาดรูปร่างจากภาพเหล่านั้น ผมมีความรู้สึกบางอย่างที่เชื่อมโยงกับภาพ เชื่อมโยงด้วยเวลา ประสบการณ์ และความทรงจำ บางครั้งเป็นความทรงจำเก่าแก่จากอดีตชาติ บางครั้งอาจจะมาจากอนาคต ผมไม่รู้ แต่ผมรู้สึกอย่างนั้นกับภาพบางภาพความรู้สึกที่ซ่อนตัวอยู่ ซึ่งเป็นความรู้สึกเดียวกันกับที่มีอยู่ในสรรพสิ่ง ความรู้สึกที่เปลี่ยนแปลงรูปร่างไปอย่างอิสระ เราอาจจะเรียกสิ่งเหล่านี้ว่า จิตวิญญาณที่มีความเปลี่ยนแปลงไปชั่วนิรันดร์

งานจิตรกรรมของผมเกี่ยวข้องกับเวลา ความทรงจำ และ ความเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา

อา-ม่า หรือ อาร์ เอม เอ อินสติทูท (RMA institute)

238 ซอยสายน้ำทิพย์ 2 ถนนสุขุมวิท 22

เปิดทุกวัน ยกเว้นวันจันทร์

เวลา 9.30 น. – 19.00 น.

โทร +662 663 0809

info@rmainstitute.net

THE ELUSIVE MEMORIES

7 JUNE – 7 JULY 2013

The Elusive Memories

Gazing west, at the waveless sea in the dimming light. Amidst unfading night, rain of unanswerable question is teeming. Nowhere, cloud reflects the interception of gloomy earth and heavenly sky. Also the sea and welkin are side by side.

Summer breeze blows across the grass field, whistling through the bamboo forest. The sun chilled down in the wind. The eyes witness external fluctuation, the brain minds only breathing cycle.

Countless scenes captured in my eyes, few remains in my mind. I sketched them out. In some way, my paintings connected the past, the moment, the memory, even the future. I presumed it is the same universal transformation of the nature, I called it ' the constant uncertainty'.

I keep on painting from photos of my own and others. I painted pictures of animals. I painted pictures of people. I painted pictures of nature. All my paintings have great effect on me. Feeling like my immortal spirit will alive when I passed away.

'Time' means changing and uncertainty for me, so present is my valuable. I wish mindfulness be the path to the sanctuary of the truth.

In our ages of scientific advancement, reason and faith are divergence. My spiritual space-time has no meaning in this existence. My painting can't be separated from time, memory and uncertainty. (Translated by Wittawat Sithiwatcharapong)